Kunst en Cultuur trekt ook ‘mensen van buiten’ naar Pauluskerk

7 januari 2017

Wie aan de Pauluskerk denkt, zal niet direct de link liggen met kunst en cultuur. Toch kent het diaconaal centrum sinds 2013 een uitgebreid cultureel programma, bedoeld om Rotterdammers en bezoekers van de kerk meer met elkaar te verbinden.  ‘We willen de drempel verlagen. Mensen van buiten die hier langslopen en aarzelen om naar binnen te gaan, trekken we met kunst en cultuur over de streep.’

Een open atelier, wekelijkse percussie- en gitaarlessen, een schrijverscafé en verschillende theater-, fotografie- en dialoogworkshops, de Pauluskerk kent tal van culturele activiteiten. In eerste instantie bedoeld voor de reguliere bezoekers van de kerk om de dagelijkse beslommeringen even te vergeten. ‘Op deze manier kunnen ze zich op een creatieve manier uiten’, legt Giselle Vegter, verantwoordelijk voor het culturele programma, uit.  ‘Maar iedereen is welkom, ook buurtbewoners, geïnteresseerden of mensen van buiten kunnen meedoen met schilderen, schrijven of muziek maken. Dat willen we juist graag.’

Verbinding met de stad
Het idee voor het culturele programma werd in 2013 geïntroduceerd door dominee Dick Couvée. Hij wilde dat de Pauluskerk meer contact zocht met de stad. Zo moet de kerk niet alleen als opvang dienen voor  dak- en thuislozen, armen, ex-verslaafden of vluchtelingen in een ongedocumenteerde situatie,  maar ook een plaats zijn waar iedereen elkaar kan ontmoeten.
‘De Pauluskerk staat open voor iedereen’, legt Vegter uit. ‘Toch zijn er nogal wat mensen die moeite hebben om van die gastvrijheid gebruik te maken. Veel mensen hebben een bepaald beeld van onze bezoekers.  Door culturele activiteiten wordt de Pauluskerk wat laagdrempeliger. Door mensen met elkaar te mengen, creëer je gelijkwaardigheid.’
Alle activiteiten worden uiteindelijk tentoongesteld. Er zijn open podia, exposities, film- en muziekavonden en festivals.  ‘Zo kunnen onze bezoekers laten zien wat ze hebben gemaakt. Dit wordt weer aangevuld met het werk van professionele artiesten en kunstenaars.’ De Pauluskerk werkt hierbij samen met grote instellingen als de Popronde, CBK Rotterdam, de Schouwburg, Boijmans-Van Beuningen en De Doelen.

De Pauluskerk heeft meer initiatieven om bezoekers en ‘mensen van buiten’ met elkaar in contact te brengen. Zo kent de kerk een lunchroom waar elke dag voor één euro bijvoorbeeld pannenkoeken kunnen worden gegeten. Ook is er elke dag een kerkcafé (tussen 12.00 en 13.00 uur), waar open gesprekken worden gehouden, vaak naar aanleiding van de Bijbel, een spirituele tekst of de actualiteiten. Verder is er bij de Pauluskerk een fietswerkplaats en een plek waar kleding wordt verkocht. ‘De belangrijkste hulp die je hier aan mensen kunt bieden is dat je geïnteresseerd in ze bent. Veel van onze bezoekers hebben moeite om mensen naar hen te laten luisteren. Door ze via kunst en cultuur in contact te brengen met anderen voelen ze zich meer verbonden. Het houdt ons allemaal in een sociaal verband.’
Natuurlijk kan er wel eens een opstootje ontstaan of is er een bepaalde frictie. ‘Meestal merk je daar niet zo veel van, maar een bezoek aan de Pauluskerk is anders dan een bezoek aan bijvoorbeeld een schouwburg. We laten zien dat op een plek waar chaos, pech en rauwheid zichtbaar zijn, er juist ook veel creativiteit, aandacht en schoonheid bestaat.