Verslag ‘In de ban van de ring’ Leeszaal Rotterdam West

IN DE BAN VAN DE RING Het was een heel bijzondere avond, afgelopen donderdag. Anders dan alles wat we tot nu toe in de Leeszaal hebben meegemaakt, maar toch ook helemaal een Leeszaalavond. Heb je wel eens eerder twee mannen fanatiek tegen bokszakken zien slaan, begeleid door een drumstel en een contrabas? Heb je wel eens eerder twee meisjes van een jaar of vier in een roze pakje in een echte boksring zien kickboksen tegen hun leraar? Heb je wel eens eerder een zesentachtigjarige bokser gedichten horen voordragen die hij geschreven heeft voor zijn overleden boksvrienden? En dan was er ook nog de ode aan de boksleraar en het gedicht over de emoties van het boksen. Er was een prachtige dans. Er waren speciaal voor de gelegenheid geschreven muziek en een film over Bep van Klaveren en er was een rapper. Het koor ging toen de avond al was afgelopen in een hoek van de Leeszaal gewoon door met zingen. En ik vergeet vast nog wel iets. En dat allemaal op één avond!En waarom was dat dan zo ‘echt Leeszaal’? Dat komt denk ik door die speciale sfeer die in de Leeszaal hangt, waardoor het geheel altijd meer wordt dan een optelsom van de delen. Zo werd het niet zomaar een avond waarin je eerst boksen zag en dan een gedicht hoorde en dan naar een dans keek, nee, je begreep het gedicht beter omdat je eerst naar het boksen had gekeken, de dans werd mooier omdat hij in de boksring werd uitgevoerd, en de oude bokser was indrukwekkender doordat je eerst die piepjonge boksmeisjes had gezien. Het een klonk door in het ander en de een werd geïnspireerd door de ander, muziek paste ineens prima bij boksen en boksen bleek net als het schrijven van gedichten een manier te zijn om met gevoelens om te gaan. Als je er zelf niet bij was denk je nu waarschijnlijk dat ik dit allemaal zit te verzinnen om het mooier te maken, maar als je er wel bij was zal je denk ik begrijpen wat ik bedoel.Na afloop vroeg ik aan Joop van den Bos, de bokser-dichter van zesentachtig, hoe hij het gevonden had. En hij zei uit de grond van zijn hart ‘Fantastisch!’ Hij was erg onder de indruk van wat hij allemaal gezien en gehoord had en ik weet bijna zeker dat hij zijn gedichten daardoor vanzelf iets extra’s meegaf, waar de anderen dan weer van onder de indruk waren.En dat is de Leeszaal zoals hij bedoeld is: mensen van vier tot zesentachtig ontmoeten en inspireren elkaar, leren van elkaar en ontdekken dat je samen boven jezelf uit kunt stijgen.

Boksers, dansers, dichters, rapper, musici, decorbouwers, presentatoren, koffieschenkers, opruimers, plannenmakers en publiek, allemaal HEEL HARTELIJK BEDANKT!! En tot de volgende keer.

Tot ziens in de Leeszaal!

p.s. We hebben natuurlijk ook heel veel boeken. Die mag je gewoon zomaar meenemen. Je zou het bijna vergeten, maar ook dát is de Leeszaal