De dagen zijn langer en het echte lekkere weer moet er nog van komen, ik bedoel dan op z’n minst een hele week achter elkaar.
De bankjes zijn gevuld op de pleintjes met jong en oud meiden en jongens.
Er word gelachen, geroepen en genoten.
Er is een bepaalde leeftijdsperiode waarin het lijkt alsof ons gehoor achteruitgaat en dan moet je naar elkaar gaan roepen en schreeuwen anders horen we elkaar niet.
Al is de afstand een halve meter.
Het schijnt zo te zijn dat deze fase zo na je zestigste weer terug komt.
En je, jezelf afvraagt waarom de tv van de buurvrouw zo hard staat.
‘Is ze doof of zo?’ Ja, blijkbaar wel.
En daar zitten we dan op een warme zwoele vrijdagavond een uur of negen.
Één van ons meer hyper dan de ander.
Hoe was je week? Heb je nog dit? Of wist je dat?
We hebben het naar ons zin.
Dan loopt er een buurman langs en zegt; ‘Moeten jullie niet naar huis!’
Verbaasd kijken we elkaar aan. En reageren met: ‘Waarom?’
‘Omdat jullie meisjes zijn!’ ‘ Meisje horen niet op straat!’
We proberen het luchtig te houden en ik zeg nog tegen mijn vriendin: ‘Oh, nu snap ik het! Dáárom ben jij van de straat geplukt!’
We kunnen er om lachen, maar zo grappig is het eigenlijk niet.
Het is ons buurtje, pleintje en ook onze straat!
Het is niet dat we hier stiekem zitten en aan de straat zijn overgeleverd. Mijn moeder kijkt zo vanuit het woonkamerraam op het plein.
Maar daar ging het niet om, het ging niet om toezicht en veiligheid.
Het ging er om dat wij meiden zijn. Ja, dat zijn we!
Meiden die op een etage wonen. En heb ik nou pech dat ons balkon net genoeg voor twee is. Ja, meiden zijn we!
Meiden, die weten wat er speelt in de buurt of het plein. Meiden die andere meiden helpen, buurtactiviteiten organiseren en betrokken zijn.
Ja, wij zijn meiden die school gaan, de huiswerkklas volgen, stage lopen. En sommige van ons hebben daarboven op nog bijbaan!
En ja!
Dan blijft er gelukkig nog een beetje ruimte over om op zo een vrijdagavond op een bankje te hangen waarbij we stoom afblazen, genieten van de momenten dat ook het weer het toelaat.
En dan zouden wij thuis moeten zitten? Omdat wij meiden zijn?