KINO, het oude/nieuwe filmtheater in de Gouvernestraat, heeft een prachtig hek dat na sluitingstijd de gevel verrijkt.
Als KINO overdag opengaat, wordt dit hek over een rails naar rechts tegen de muur geschoven. Dan valt het nauwelijks op: bezoekers gaan door de glazen klapdeuren naar binnen. Maar als de bioscoop is gesloten, komt het goed tot z’n recht en zie je hoe het is gemaakt (ontwerp: Studio Steenbruggen).
Het hek bestaat uit een opengewerkt, zwart metalen frame waar het kunstlicht van het entreegebied doorheen schijnt. Sterker nog, je kunt dwars door het gebouw naar de achterburen kijken. Vanwege het tegenlicht valt de uitgespaarde naam KINO – geschreven met de I schuin naar links! – onmiddellijk op. Het woord KINO herhaalt zich in vijf lagen van boven naar beneden en ook gespiegeld. Dit ritme van woorden is behalve een vernuftige puzzel een lust voor het oog. Bovendien is het een schoolvoorbeeld voor al die lelijke rolluiken en een bewijs dat schoonheid en veiligheid heel goed samen gaan. Verder heeft de gevel een stijlvolle ‘facelift’ ondergaan. Er is een groot venster toegevoegd en onder de luifel is een ‘strip’ met uitnodigende filmposters aangebracht. Als ‘kers op de taart’ staat de lichtreclame op de luifel: ‘s avonds zie je al van ver de naam KINO van kleur verspringen: rood, groen, donkerblauw, geel, azuurblauw, purper en roze.
Alma Brevé
